Capitulum 9
1 sapientia aedificavit sibi domum excidit columnas septem
2 immolavit victimas suas miscuit vinum et proposuit mensam suam
3 misit ancillas suas ut vocarent ad arcem et ad moenia civitatis
4 si quis est parvulus veniat ad me et insipientibus locuta est
5 venite comedite panem meum et bibite vinum quod miscui vobis
6 relinquite infantiam et vivite et ambulate per vias prudentiae
7 qui erudit derisorem ipse sibi facit iniuriam et qui arguit impium generat maculam sibi
8 noli arguere derisorem ne oderit te argue sapientem et diliget te
9 da sapienti et addetur ei sapientia doce iustum et festinabit accipere
10 principium sapientiae timor Domini et scientia sanctorum prudentia
11 per me enim multiplicabuntur dies tui et addentur tibi anni vitae
12 si sapiens fueris tibimet ipsi eris si inlusor solus portabis malum
13 mulier stulta et clamosa plenaque inlecebris et nihil omnino sciens
14 sedit in foribus domus suae super sellam in excelso urbis loco
15 ut vocaret transeuntes viam et pergentes itinere suo
16 quis est parvulus declinet ad me et vecordi locuta est
17 aquae furtivae dulciores sunt et panis absconditus suavior
18 et ignoravit quod gigantes ibi sint et in profundis inferni convivae eius
