Κεφάλαιο 140
1 Στον αρχιμουσικό. Ψαλμός τού Δαβίδ. ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕ με, Κύριε, από πονηρόν άνθρωπο· λύτρωσέ με από άδικον άνθρωπο·
2 οι οποίοι στην καρδιά τους σκέφτονται πονηρά· όλη την ημέρα παρατάσσονται σε πολέμους.
3 Ακόνισαν τη γλώσσα τους σαν του φιδιού· φαρμάκι φιδιού οχιάς είναι κάτω από τα χείλη τους. (Διάψαλμα).
4 Φύλαξέ με, Κύριε, από χέρια ασεβή ανθρώπου· λύτρωσέ με από άδικον άνθρωπο· που μηχανεύθηκαν να υποσκελίσουν τα βήματά μου.
5 Οι υπερήφανοι έκρυψαν εναντίον μου παγίδα, και με σχοινιά άπλωσαν δίχτυα στο πέρασμά μου· έστησαν για μένα βρόχους. (Διάψαλμα).
6 Είπα στον Κύριο: Εσύ είσαι ο Θεός μου· Κύριε, άκουσε τη φωνή των δεήσεών μου.
7 Κύριε, Θεέ, η δύναμη της σωτηρίας μου, εσύ σκέπασες το κεφάλι μου ολόγυρα σε ημέρα πολέμου.
8 Μη δώσεις, Κύριε, στον ασεβή τις επιθυμίες του· να μη αφήσεις να εκτελεστεί ο στοχασμός του, μη τυχόν και υψωθούν. (Διάψαλμα).
9 Η πονηρία των χειλέων, εκείνων που με περικυκλώνουν, ας σκεπάσει το κεφάλι τους.
10 Κάρβουνα αναμμένα ας πέσουν επάνω τους· ας ριχτούν στη φωτιά, σε βαθείς λάκκους, για να μη σηκωθούν ξανά.
11 Ο κακόγλωσσος άνθρωπος ας μη στερεωθεί επάνω στη γη· η κακία θα καταδιώξει τον άδικο άνθρωπο, μέχρις ότου τον απολέσει.
12 Ξέρω ότι ο Κύριος θα κάνει την κρίση τού θλιμμένου, και τη δίκη των φτωχών.
13 Βέβαια, οι δίκαιοι θα δοξολογούν το όνομά σου· οι ευθείς θα κατοικούν μπροστά στο πρόσωπό σου.
